“Preto da porta de Tannhäuser”. Traballando con historia de vida
“…Eu, vin cousas que vós no creríades. Atacar naves en chamas alén Orión. Vin raios-C escintilar na escuridade preto da Porta de Tannhäuser. Todos eses momentos perderanse no tempo, coma bágoas na choiva… É hora de morrer.” Contan, que a noite antes de rodar a famosa escena, Rutger Haver colleu o guión orixinal e triturou o monólogo final ata reducilo á mínima expresión. Contan tamén…